Een beetje een treurig avontuur van Diva

Dit is een nieuw avontuur: Ik ben naar het asiel van Belinda Meuldijk (de vrouw van Rob de Nijs) geweest om te kijken naar een hondje. Spanjaarden zijn heel slecht in het zorgen voor honden en sturen ze weg en doen de vreselijkste dingen met ze. Er zijn hier daardoor veel zwerfhonden. Buitenlanders vangen ze, kunnen vaak ook niet voor ze zorgen en brengen ze naar het asiel. Daar hebben ze natuurlijk van alles: groot, klein, dik, dun. Ze hadden ook veel kleine en jonge hondjes, maar geen vrouwtjes. En een mannetje is geen optie, aangezien Dingo (een wolfshond) de roedel in thuis leidt, als echte man, en geen andere mannen duldt. Rare beesten zijn honden. Een vorig mannetje (Pedro, een klein spaans hondje) is weleens doodgebeten, dus dat is echt geen optie. Ik wil een klein hondje (mijn huisje is niet zo groot!) die met mij mee de auto in gaat, makkelijk, beetje ondeugend, maar vooral bij mij wil zijn om bijvoorbeeld van alles te regelen voor de camping, die mij in de gaten houdt en als ik weg ga achter me aanloopt, die lekker bij me komt liggen op de bank en op schoot, het leuk vindt op kantoor en bij iedereen even een aai komt halen.

Het asiel, de perfecte plek om een puppy te halen. Ik wil een puppy, één zonder problemen, want ik wil een beetje een makkelijk en sociaal hondje. Ik heb tijd, maar geen jaren om het hondje een sociaal hondje te laten worden en in het asiel hebben ze ook puppies die net bij de moeder vandaan komen. Ze hadden foto´s en ik zag een echte diva.... ´s Middags zou ze wel in het asiel kunnen zijn om te komen en haar te bekijken. Gelijk een afspraak gemaakt en ik was gelijk weg van Diva, een mini mini goldenretrievertje. Veel groter zou ze ook niet worden. Ik had haar gelijk op schoot genomen en daar is ze niet meer weggegaan. Tot ik haar losliet en zij thuis onder de bank kon kruipen en daar dus niet meer onder vandaan wilde komen. Wat ik ook probeerde, ze wilde niet. Had ik haar toch weer even kunnen lokken en zat ze even op schoot, zodra ik even wegging om een kopje thee te zetten of naar het toilet te gaan, zat ze weer onder de bank en durfde daar niet meer weg. Bang voor alles en vooral heel bang voor mij, voor mensen. Ze is in het busstation gevonden en waarschijnlijk hebben alle mensen haar weggejaagd. Zodra we buiten kwamen, was het goed, ze rende, sprong en deed gek, maar naar binnen wilde ze niet meer. Zo heeft ze maandagmiddag de hele middag buiten gezeten, omdat ze gewoon niet naar binnen wilde. En niet luisteren naar mij, naar niemand niet, de rende weg als ik ook maar een beetje in de buurt kwam. Het rare is dat ik kon vergelijken. Irene heeft een ander hondje meegenomen, ook een puppy Mindy... en die is heel onderzoekend, lief, komt op je af en af en toe ondeugend. In alles het tegenovergestelde van Diva. Na 4 dagen proberen en laten wennen, ging het eigenlijk steeds slechter en werd ook ik steeds ongelukkiger. Ik heb haar toch maar teruggebracht naar het asiel, hoe moeilijk ik dat ook vond. Ik wilde haar echt wel langer laten wennen, maar zou ik langer hebben gewacht dan zou ik het niet meer kunnen. Het was gewoon niet de juiste match. Een slechte keuze in honden....

De foto´s van haar komen nog op de website, dan kunnen jullie wel zien waar ik op was gevallen, mooi en schattig. Ik wacht nog even met een hondje, misschien na oud en nieuw, misschien voorlopig even helemaal niet. Dit avontuur is me enigszins slecht bevallen moet ik zeggen. Irene heeft haar hondje nog wel steeds. Ze wilde me haar hondje geven, maar ik heb haar weer teruggegeven, want het hondje was haar keuze en niet de mijne. Inmiddels ben ik haar peettante geworden en die rol bevalt me beter... Hoewel, ze heeft een nachtje bij mij geslapen en mijn hele bed ondergepoept.

Een fantastisch nieuwtje: de containers zijn aangekomen, dus ik heb hier en daar al wat spullen uitgepakt. We doen hhe rustig aan met uitpakken, want alles moet gelijk een plek hebben. Mijn tafel is er niet fantastisch uitgekomen, maar dat kromme trekt waarschijnlijk wel weer wat bij. Mijn zelfgeschuurde en gebeitste cafestoelen heb ik mijn huis al ingesleept. Gisteravond vond ik een dvd van Candy Dulfer en heb heerlijk de hele avond van Candy genoten. Zaterdag, gister, ben ik heerlijk wezen shoppen in Murcia. Dat voelde even goed, een grote stad, veel mensen en veel kledingwinkels. Wendy en ik hebben alles afgestruind en flink inkopen gedaan. Dat kan niet als je een puppy hebt. We hebben een taart meegenomen van de El Corte Ingles, want Dirk is vandaag jarig, dus we hebben heerlijk gesmuld! Vandaag zijn we met zijn vieren naar de engelse markt in Mojacar geweest en heb een deel van het boek van Don Quijote de la Mancha gekocht. Onder het genot van een Irish coffee hebben we de christmas santas gezien, zogenaamde sexy meisjes in korte rokjes. Volgens mij hebben ze het engelse bejaardentehuis leeggetrokken.

Lieverds, bij deze wil ik jullie een fantastische kerst wensen. Mijn kerstkaarten gaan het niet op tijd redden, ik ben namelijk nog niet begonnen en echte leuke kaarten hebben ze niet. Misschien een leuke om het ondernemerschap verder uit te bouwen!! Ik hoop jullie te zien met kerst of rond de kerst en anders geniet ervan.