Genieten van de Spaanse geneugten?

Ik krijg nog steeds post! Heerlijk is dat om ´s morgens naar de postbus te gaan en er ligt weer een kaart of een briefje, helemaal goed de dag beginnen. Hetzelfde geldt voor de mails die ik toch allemaal krijg, gelukkig word ik ook nog steeds uitgenodigd voor alles, dan weet ik in ieder geval wat er nog gebeurd in het Nederlandse... Mis wel eens met een kopje thee op de bank of een biertje (of roseetje!!!) in de kroeg gezellig bijkletsen, gewoon nóg een bord met bitterballen bestellen of genieten van het nazonnetje in een of ander leuk eetcafé aan een druk plein in Utrecht, Hilversum, Amsterdam, Venray, Eindhoven... Het maakt eigenlijk niet uit, als jullie er maar bij zijn.

Vanmiddag moet ik, op recept van de advocaat, buiten de deur eten. En nee, hij is niet op de hoogte van mijn buitenaardse kookkunsten, ik moet de mensen van het dorp leren kennen, ze moeten mij zien en als ik iemand bekends tegenkom op straat gaan praten met mensen. Zo werkt het in een dorp, daar kom ik steeds meer achter, je moet de mensen kennen. De advocaat heeft me vanmorgen meegenomen naar de gemeente om mij eens even voor te stellen aan een aantal belangrijke sleutelfiguren in de gemeente. De reputatie van Cortijo Dina (ons huis) staat namelijk een beetje op het spel en een fris hoofd is nooit weg. Die hokjes waar die ambtenaren werken, dat geloof je gewoon niet. Ik denk dat de kamertjes 2 bij 2 meter zijn en er zitten ramen in om gezellig naar elkaar te kijken, maar het is zo klein dat voor ongeveer alle ramen kasten staan en bergen papier. Een verschrikking voor mij in ieder geval. Echt, bij de gemeente Lelystad zit je beter, hoewel de wijkposten....

Van het weekend zijn mijn Granadiaanse vrienden langsgeweest. Het Nederlands getrouwde stel, waarvan Jacco enorm goed kan koken (heeft ie niet gedaan dit weekend) en waarvan Kim gewoon een enorm gezellige meid is (Sorry Jacco, jij bent ook heel gezellig hoor!). Sinds Granada hebben we contact en ik vond dat ze ook eens mijn woonomgeving moesten komen bekijken. Stiekem heb ik een beetje het spaans praten vermeden, want zij kunnen echt veel beter spaans dan ik kan. Kim kan in ieder geval alle tijden opdreunen en over sommige dingen heb ik echt geen idee. Zij hebben sinds 4 maanden spaanse les elke dag 4 uur. Ik heb trouwens tegenwoordig ook weer spaanse les en ik ben nu anderhalve week weer begonnen met 3 uur. In het voorjaar wil ik wel examens gaan doen voor de spaanse taal, het eerste niveau en dan gewoon door. Kwaad kan het in ieder geval niet. Beetje de omgeving verkend en ´s avonds heelrijk bijgekletst over van alles en nog wat. Je hebt toch wel een beetje eenzelfde soort leventje, want je hebt (bij keuze) toch je leven in Nederland opgegeven om hier een nieuwe start te maken en dat gaat best nog wel eens gepaard met niet zulke leuke dingen. Ik heb echt bewondering voor ze, ze regelen het gewoon en gaan hier gewoon verder met hun leven en richten zich volledig op Spanje. Niet dat ze iemand vergeten uit Nederland, helemaal niet en iedereen kan ook gewoon rustig blijven slapen, maar het is gewoon goed! Straks gaan ze naar Madrid en Jacco gaat een verkorte opleiding bussinesschool doen en Kim toerisme, dus straks kunnen ze misschien wel aan de slag op de camping. In ieder geval gaan we nog veel ondernemen en een adres in Madrid voor een tijdje is ook niet weg!!! Ik heb mezelf al uitgenodigd, natuurlijk, zoals het een echte Carlijn betaamt.

Met Wendy en Benny hebben we besloten om in de winter eens van alle geneugten te profiteren die Spanje te bieden heeft. We gaan een weekend skiën in de Sierra Nevada. Ik, die nog nooit op de lange latten gestaan heeft, krijg les van Benny. Ik had liever een enorm stoere zongebruinde skileraar gehad, maar goed... Skiën is natuurlijk al enorm spannend, stel je voor dat ik ook nog op die stoere skileraar zou moet letten...