Beurzen in Barcelona

Toch wel spannend zo´n beurs in Barcelona. Barcelona, de stad van Gaudí met de Sagrada Familia, Parc Güell en al zijn ontwerpen in de stad. Het is één van de rijkste steden van Spanje door de industrie daar. Er staan veel fabrieken rondom Barcelona die keramiek voor tegels maken. Maar Barcelona is ook de stad van de universiteiten, van geavanceerd verkeer in de stad, van de taxi´s, van een enorme haven en een oud, maar gezellig centrum en shoppen dat je daar kan.......

Met lichtelijk het gevoel van een schoolreisje vertrok ik afgelopen maandag om half elf ´s avonds met de bus voor een reis van 11 uur naar Barcelona. Ik ga nog wel eens, ondanks het ongemak van de bus, want voor nog geen vijftig euro ben ik een dag later in Barcelona. Van de 11 uur heb ik denk ik 6 uur geslapen We zaten in een luxe businesshotel, aan het begin van de stad. Gelukkig zijn hier de taxi´s niet zo duur als in Nederland: ik denk 3 keer zo goedkoop. Dus toen ik dinsdag aankwam, heb ik me eerst geïnstalleerd in mijn hotelkamer (een voor invaliden: handig, ik hoefde zelf mijn billen niet af te vegen, die werden afgespoten!!! De douche was alleen wat onhandig laag!). We zijn maar even wezen shoppen, want ik moest eigelijk nog wel wat netjes hebben voor de beurs. We komen daar toch als zakenmensen en willen een goed product. Een beetje serieus overkomen, kan natuurlijk nooit kwaad. We hebben eerst de El Corte Inglès geïnspecteerd en ik heb als bedrijfskleding een heel mooi mantelpakje gekregen met alles er op en eraan: tas, schoenen en 2 mooie bloezen voor de afwisseling van de 2 beurzen. Jullie zullen steil achteroverslaan van mijn zakelijke keurigheid als zakenvrouw!

´s Avonds ben ik ingewijd in de rode wijnen en heb een korte introductie mogen ontvangen van Irene en Henry over hoe ze gemaakt worden, de streken waar ze vandaan komen en wat nu eigenlijk de smaak bepaalt. Proeven hoort hier natuurlijk bij. Het enige nadeel is dat ik nu ook rode wijn kan drinken... (nog niet alle hoor, want er zijn er bij die ik niet te zuipen vind... zelfs na een aantal wijntjes!) Ik kan jullie nog niet vertellen welke wijn je moet drinken bij welk gerecht, maar daar heb je geloof ik hele mooie boeken voor. Komt wel in de toekomst...

Woensdag was de eerste beurs. Strak in het pak zijn wij afgereisd naar de beurshallen waar de twee beurzen zouden plaatsvinden. Het plan was eerst naar de Caravaningbeurs te gaan om mobil homes te gaan bekijken. Zal even kort uitleggen: we wilden naar de beurs om de verschillende modellen van de verschillende merken te bekijken om te komen tot een keuze voor de camping straks. De mobil homes worden verkocht, de klant kan kiezen tussen verschillende modellen, maar wel van één merk. De kaartjes van de caravaningbeurs konden we pas kopen vanaf elf uur. Dit wordt dus nergens aangegeven, niet door de telefoon, niet op internet. We konden wel alvast naar binnen bij de zwembadbeurs. Change of plans en zijn we naar de zwembadbeurs geweest: dat was heel interessant. Ik heb niet zoveel verstand van zwembaden, overkappingen, jacuzzi´s en sauna´s, maar inmiddels weet ik meer van schoonmaken, van verschillen in kwaliteit, van onderhoud, van pompen en eigenlijk ook alles er omheen. We konden alleen niet meer lopen aan het eind van de dag. Mijn nieuwe schoenen met een klein hakje haatte ik ongeveer. Toen we aankwamen bij het hotel heb ik mijn schoenen op de stoep al uitgetrokken. Ik geloof niet dat dat helemaal de bedoeling was, want er kwam heel hard iemand aanrennen die slofjes kwam brengen. Ondanks mijn zere voeten ben ik we nog even naar Parc Güell (met die gekleurde mozaïeken bank en die draak aan het begin van het park, heel bekend!) van Gaudí geweest, want daar moest ik natuurlijk gewoon naar toe. Heb nog 3 uur rondgelopen op hele platte schoenen! En het was heel mooi, grappige opzet: het was eigenlijk de bedoeling om een arbeiderswijk op te zetten met huizen, een markt, een school, een kerk en een heleboel groen. Alleen de huizen van de beheerder en de portier zijn afgekomen. Het huis waar Gaudí nog even gewoond heeft, is nu museum, helaas was ik te laat om hier nog even naar binnen te gaan. ´s Avonds hebben we lekker gegeten bij een restaurantje in de haven, we waren vrij vroeg en er zat niemand boven, behalve wij.. Overal hingen foto´s met de eigenaar en (soms ook bekende) gasten. Laten wij nou bij Frank de Boer aan tafel zitten.. Toevallig...

De caravaningbeurs was een beetje teleurstellend. Voor mij was het goed om de verschillende modellen en merken naast elkaar te zien, maar er was weinig kwaliteit. We hebben even met een fabriekdirecteur gesproken en die maakte onze dag eigenlijk wel weer een beetje goed. Henry zegt altijd dat ik niet moet vergelijken met Nederland, want Spanje is geen Nederland... Soms hebben we wel gewenst dat het iets meer van Nederland had: om 2 uur was er geen stand meer bemand, alle deuren gingen op slot en de folders werden weggelegd: het was etenstijd. Sta je daar op een “publieks”beurs waar je van 2 tot half 4 zeker, geen informatie kan krijgen. De oplossing is dan ook zelf maar gaan eten, maar nu waren de eettentjes overvol natuurlijk.... Niet te geloven!!! Dat zou nooit, maar dan ook nooit in Nederland voorkomen.

Iets minder moe, maar wel met dezelfde gehate schoenen aan, zijn we een beetje bijtijds naar het hotel gegaan. Ik had nog even tijd om naar de Sagrada Familia te gaan kijken. Was indrukwekkend, alleen naar binnen kwam ik niet meer, want ik was te laat. Ik heb er omheen gelopen en heb wel even het graf van Gaudí kunnen bezichtigen, want die ligt aan de zijkant in een kapelletje, waar ik nog wel even in mocht.

Ik moet dus terug naar Barcelona, met wie kan ik daar afspreken?