Size doesn´t matter

Goed, zit hier nu een weekje en heb het eigenlijk wel enorm naar mijn zin, kan de weg goed vinden in Granada en geniet van de stad, het eten en de uitverkoop.

Bij Jacco, een Nederlandse bijna-chefkok ook nu nog wonend in de residentia (het is me toch gelukt Nadi), kan ik me intekenen voor goed en gezond voedsel, dus ik eet heerlijk en met veel vitamine! En val dus niet af hier, als ik op mijn kookkunst had moeten vertrouwen....

De uitverkoop maakt me gek, maar niet te gek. Ik kwam in een winkel en waar ze ook een beetje mijn maat verkopen, want die spaanse meiden zijn vreselijk dun. Ik kon een heleboel passen, er waren zelfs kleren me te groot. Dat was me nog niet eerder overkomen hier. Ik voel me dan ook groot tussen die spanjaarden. Maar goed, ik heb wat gevonden, een rokje en een broek en die vent achter de toonbank vertelt me de prijs en dat is hoger dan ik bij elkaar had opgeteld, het scheelde weliswaar een euro... Maar ik laat me niet afzetten. Ik vraag hoe dat komt, want die andere rokjes waren een goedkopere prijs. Omdat het rokje een grotere maat was dan die andere rokjes. Het stoom kwam uit mijn oren. Ik weet dat ik een big babe ben, maar dat was wel wel een beetje te! Ik heb het rokje uiteindelijk gekregen voor de prijs van die andere rokjes, nadat ik vreselijk boos ben geworden. Klantvriendelijkheid kennen ze niet hier!

Even een weekendje Marokko, ik moest naast de stempels in mijn paspoort natuurlijk het land van Badia zien. We zijn vrijdagmiddag met de bus met 25 studenten (alle nationaliteiten, geen Nederlander te bekennen, gelukkig) naar Alpuciras vertrokken om de boot naar Ceuta te pakken (dat is een spaanse kolonie!) We sliepen in een hotel in Tetouan, best luxe voor Marokkaanse begrippen en het feit dat we toch niet teveel betaalden, met een geweldig ontbijtbuffet en een zwembad. Zaterdagochtend vroeg op om de medina van Tetouan te bekijken. Onze gids was Michael Douglas, hij heeft zich laten opereren en is er een stuk beter uit komen te zien. Hij is Marokkaan en iedereen in Tetouan noemt hem ook Michael, niet te geloven. Hij heeft ons arabische woordjes geleerd en ik heb ze direct op iedereen uitgeprobeerd. Soms spraken ze in het Nederlands terug, omdat ze familie, dan wel vrienden in Nederlad hebben. Ik heb de hele dag een beetje lopen geinen met "Mike, amazing discovery" en veel foto´s gemaakt. Had bijna een tapijtje gekocht, maar mijn pinpas deed het niet en ik ben naar de bank gegaan. Mijn pas werd ingeslikt. Gelukkig kent Mike iedereen in de stad, dus die heeft met de chef van de bank gebeld en ondanks dat ze niet werkten op zaterdagmiddag, heeft hij mijn bankpas eruit gehaald. Mijn held, want ik zag de bui al hangen...

Toch hebben we heerlijk gegeten en een goede lunch gehad (couscous natuurlijk!) en zijn we met de bus naar Tanger vertrokken. Mike vroeg of ik naast hem kwam zitten voorin de bus en hij heeft me een heleboel verteld over Marokko en de steden en dergelijke. Natuurlijk moesten we, zo toeristisch als het maar kon op een dromedaris een rondje maken. En dan staan ze met allemaal sieraden en dergelijke. Later in de bus bleek dat Mike een armband voor me gekocht had...
We zijn naar een uitkijkpunt gegaan waar de middellandse zee en de atlantische oceaan elkaar ontmoeten, dat was gaaf. Je zag de twee zeeën echt tegen elkaar opbotsen.

Goed, in de bus vroeg Mike of ik wilde stappen in Marokko. Mike vertrouw ik wel, dus we hebben afgesproken die avond. Ik had wel wat reserves, voor degenen die mij denken te kennen en heb nog even gedacht er onder uit te komen door een Marokkaanse trouwerij te zien, die heb ik wel gezien, maar hij stond te wachten. We zijn naar een restaurant geweest waar hij wat heeft gegeten en we hebben zitten kletsen en er kwam nog een vriend van hem aan tafel zitten, super gekletst. Hij heeft me keurig naar het hotel gebracht weliswaar met enige avance. Helaas voor hem, zonder succes. We houden contact, voor tripjes voor de gasten van de camping...

Zondag zijn we naar Chefchouen geweest, een blauwe stad in the middle of nowhere. Echt super. Ik heb hier een grand foulard gekocht voor over mijn nieuwe banken in mijn nieuwe huis. De woonkamer wordt in ieder geval iets met groen, limoengroen (Eef?). Het was een zware busreis terug, een jongen was zaterdagavond zo dronken geworden in het hotel dat hij de halve bus inclusief de vervoerde personen heeft ondergekotst. Gelukkig was ik niet een van deze ongelukkigen! Marokko is geweldig en ik ga zeker een keer terug, maar dan langer, want een weekend is echt te kort. Bovendien heb ik nu een logeeradres!