Maar ik moet toch zeggen, het went gauw!

Luxer dan luxe kan bijna niet, La Bobadilla was een oase van luxe, van rust en van relaxen, maar niet voor ons. Zoals het echte Hollanders betaamt, wilden wij natuurlijk alles gedaan hebben wat het hotel ons bood, dus we gezwommen tot we een ons wogen, we hebben paardgereden tot onze billen blauw zagen (he Wen?) en quat gereden tot we ernaast lagen (he Wen?), gezweet totdat we niet meer konden in het stoombad en de sauna en nagebubbeld in de Jacuzzi. Om dan nog niet niet te spreken over de het eten: fabuleus. Natuurlijk steeds minimaal 3 gangen en de eerste avond een bokkepootje (ik dacht dat dat alleen maar zoet kon zijn) en de tweede avond duif, je gelooft het nooit, ik vond het heerlijk! Gelukkig heb ik nog niet alles gedaan, zodat ik hopelijk een volgende keer misschien nog eens mee mag! Dan ga ik voor de massage en moet ik zeker het handboogschieten proberen en het enorme bad op de kamer natuurlijk en de champagne die we pas de tweede nacht op onze kamer kregen. Deze heb ik nu meegenomen naar Granada, dus die gaan we binnenkort eens burgemeester maken (citaat naar Marco!).

Het was wat wennen toen ik zondag afgezet werd in het residentia van Don Quijote. Van een luxe cinco estrellas junior suite naar een primitief studentenkamertje in het centrum van Granada. Zondagmiddag ben ik gelijk Granada wat wezen verkennen, tenminste dat hoopte ik: ik was aan het rondlopen, maar er was geen hond op straat, niemand. Ik dacht dat het lag aan het feit dat het zondag was, maar niets was minder waar. Ik volgde een leuk stel en ik ontdek per ongeluk één van de hipste koffietentjes van Granada, vind ik nog steeds!!! na twee dagen. En niet dat iedereen binnenzit vanwege het feit dat het zondag was, maar overal stond natuurlijk de airconditioning aan. Het was dan ook 39 graden op dat moment van de dag, dus mijn blonde kleur bevestigt een bepaald vermoeden. Ik ben de stad nog even rondgewandeld en de kerk van Juan Dios ingelopen om even te kijken. Pas anderhalf uur later stond ik weer buiten. Ik was zo onder de indruk van al die lelijkheid, zo kitsch dat het eigenlijk weer heel mooi was. En er was zoveel te zien dat ik even ben blijven kijken en zitten, me niet realiserend dat er ook ´s avonds diensten zijn. De klokken begonnen te luiden en ik had niets door (dat blond is toch echt!). Heb de dienst meegemaakt ook al kon ik hier echt geen woord van verstaan, waarschijnlijk was het merendeel in het latijn...

Maandag was mijn eerste schooldag, raar om je toch weer een beetje zenuwachtig te voelen. Je bent toch alleen. Maar dat was niet lang. In de nieuwe groep is iedereen alleen dus iedereen begint natuurlijk gelijk een praatje. We moesten eerst een test doen om je niveau te bepalen, zodat je kan worden ingedeeld in een groep. Om hen dat even te laten bepalen kregen wij een kleine rondleiding door de stad Granada dat je doet vermoeden dat de stad echt klein is, maar wel heel gezellig en veel winkels om goed te shoppen en dat in een tijd van uitverkoop!!! Maar ik ben niet bij de echte beginners ingedeeld, maar bij een groepje die aan hun tweede week begonnen is. Jullie mogen best weten dat ik best trots was op mezelf, hoewel dat ook wel mag na 18 privelessen in Vera natuurlijk. We vermaken ons prima in de les: we hebben de lerares al zien blozen omdat ze het verschil uit moest leggen tussen pollo en polla. Er zijn nog wel eens studenten die een kilo polla bestellen in plaats van een kilo pollo: dit betekent dat je een kilo van het mannelijk geslacht bestelt...

´s Middags gooien we er nog een 2 uur conversatieles tegenaan en dan ben ik zo moe dat ik echt nog even moet shoppen en eten!

Gisteravond hadden we ons welkomstdiner voor de nieuwe groep. In de residentia van de school Don Quijote, een soort studentenhuis van de school zelf, wonen de studenten van de school als je dat wil en ook een verrassend aantal Nederlanders. Zij hadden me gewaarschuwd om de kots die ook op tafel werd gezet niet te eten en deze wijze raad heb ik dan ook maar opgevolgd. Inderdaad er werden dingen op tafel gezet die echt tweedehands waren. Bedankt Jacco en Danielle!
Natuurlijk had ik mijn net in de uitverkoop gekochte schoenen aan: pijn in mijn voeten!!! Ik ben maar op blote voeten naar huis gegaan.

Bij de weg: ik zit erover te denken om dit weekend op een trip mee te gaan naar Marokkko voor een weekend!